Vurdering av og kontroll med risikoen ved eksisterende kjemikalier: krav og tilleggsprøving (1999)
Kommisjonsforordning (EF) nr. 2161/1999 av 12. oktober 1999 om krav til tilleggsprøving for importørar eller produsentar av eit visst prioritert stoff i samsvar med rådsforordning (EØF) nr. 793/93 om vurdering og kontroll av risikoer ved eksisterende stoffer
Commission Regulation (EC) No 2161/1999 of 12 October 1999 imposing further testing requirements on the importers or manufacturers of a certain priority substance as foreseen under Council Regulation (EEC) No 793/93 on the evaluation and control of the risks of existing substances
Norsk forskrift kunngjort 30.5.2008
Nærmere omtale
BAKGRUNN (fra kommisjonsforordningen, engelsk utgave)
1) Etter artikkel 10 i forordning (EØF) nr. 793/93 skal den rapporterande medlemsstaten for eit stoff vere ansvarleg for å vurdere opplysningar som er gjevne av produsent(ar) eller importør(ar), og, etter å ha rådført seg med dei aktuelle produsentane eller importørane, for å slå fast om det er naudsynt med omsyn til risikovurderinga å krevje at dei førnemnde produsentane eller importørane skal gje tilleggsopplysningar og/eller utføre tilleggsprøvingar.
2) Ein rapporterande medlemsstat har meldt frå til Kommisjonen at det er naudsynt å påleggje importørane eller produsentane av eit prioritert stoff som er underlagt risikovurdering, å utføre tilleggsprøvingar innan ein viss frist.
3) I artikkel 12 i forordning (EØF) nr. 793/93 er det fastsett at dersom eit stoff vert produsert eller importert av fleire produsentar eller importørar, anten aleine eller som del av eit preparat, kan éin eller fleire produsentar eller importørar utføre tilleggsprøvingar på vegner av andre aktuelle produsentar eller importørar, som skal vise til dei prøvingane som er utførde, og bere ein rimeleg del av utgiftene.
4) Dei tiltaka som er fastsette i denne forordninga, er i samsvar med fråsegna frå det utvalet som er oppnemnt i medhald av artikkel 15 i forordning (EØF) nr. 793/93
1) Etter artikkel 10 i forordning (EØF) nr. 793/93 skal den rapporterande medlemsstaten for eit stoff vere ansvarleg for å vurdere opplysningar som er gjevne av produsent(ar) eller importør(ar), og, etter å ha rådført seg med dei aktuelle produsentane eller importørane, for å slå fast om det er naudsynt med omsyn til risikovurderinga å krevje at dei førnemnde produsentane eller importørane skal gje tilleggsopplysningar og/eller utføre tilleggsprøvingar.
2) Ein rapporterande medlemsstat har meldt frå til Kommisjonen at det er naudsynt å påleggje importørane eller produsentane av eit prioritert stoff som er underlagt risikovurdering, å utføre tilleggsprøvingar innan ein viss frist.
3) I artikkel 12 i forordning (EØF) nr. 793/93 er det fastsett at dersom eit stoff vert produsert eller importert av fleire produsentar eller importørar, anten aleine eller som del av eit preparat, kan éin eller fleire produsentar eller importørar utføre tilleggsprøvingar på vegner av andre aktuelle produsentar eller importørar, som skal vise til dei prøvingane som er utførde, og bere ein rimeleg del av utgiftene.
4) Dei tiltaka som er fastsette i denne forordninga, er i samsvar med fråsegna frå det utvalet som er oppnemnt i medhald av artikkel 15 i forordning (EØF) nr. 793/93